2020/10/30

COVID eta maskaren garai hauetan pertsona gorren kolektiboa beste batzuk baino gehiago sufritzen ari da.

Pertsona gorrek, pertsona entzuleekin komunikatu ahal izateko, ezpain-irakurketara jotzen dute nagusiki. Gorra ez den pertsonak, ulermen-mugak ulertu behar ditu, astiro hitz egin eta ahoskatuz, eta, keinuren batekin komunikatzen bada beti ere hobeto izango da.

Nire gurasoak gorrak dira, maskarengatik beste pertsona batzuekin komunikatzeko orduan dituzten arazoak gertutik bizitzen ditut.

Anbulatorioan malkoak izan dira erizainen ulermen ezagatik, haserreak izan dira dendetan ulermen ezagatik eta adibide gehiagorekin ez zaituztet aspertu nahi.

Gaizki-ulertu guztiak maskararen erruz izan dira. Maskara beharrezkoa da birusaz ez kutsatzeko, baina komunikazio-hesi bihurtzen da pertsona gorrentzat, zeinuen hizkuntza ez dakiten pertsonen ezpainak irakurtzen baitituzte. Hizkuntza hori beren hizkuntza da, eta beste hizkuntza bat bezala hartzen da.

Oraindik ez dago homologatutako eta salgai dagoen maskara gardenik, eta, gainera, maskara gardena jarri behar dituztenak ez dira haiek, entzuleak baizik.

Guk, gizarte entzule gisa, ahalegin txiki bat egin behar dugu pertsona horiekin komunikatu ahal izateko, gure hirietako tokiren bati buruz galdetzen digun edozein atzerritarrekin egiten dugun bezala, baina adi, oihurik egin gabe, berriro diot, ez baitute entzuten.

Egin dudana aurkezteko, beste elbarritasun bati buruz hitz egingo dizuet, pigmentu-erretinosiari buruz. Ez dut ideiarik ere zertan datzan, baina duela urte batzuk albistea izan zen jendeak pertsona horiek identifikatu ahal izateko txapa batzuk atera zituztela aintzat har zitzaten.

Eta kanpaina honekin gogortuz, gauza bera egiteko ideia bururatu zitzaidan, antzeko koloreak erabiliz eta diseinua denboretara eta beharretara egokituz. Gurasoei ideia aipatu nien, eta nahiz eta “markatuta” joan beharrak nazkatzen dituen, ulertu zuten egoera honetan ideia ona izan daitekeela jendeari jakinaraztea maskara erabilita ez zaiela ulertzen, eta ahalegina egin dezatela elkar ulertu ahal izateko.

Bukatzeko eta aholku gisa. Gorrek, beren ahotsa entzun ez dutenez, ez dute ahotsa ondo modulatzen, eta askori ez zaie ulertzen. Mesedez, kontzientzia. Argi eta garbi hitz egin behar diegu, poliki, ez dago oihu egin beharrik, eta, lehen esan dudan bezala, hau guztia keinuren batekin laguntzen bada, hobe.